رابطه ساده و چندگانه بین برنامه‌های مدیریت منابع انسانی استراتژیک و توانمندسازی کارکنان

امروزه موفقیت سازمان­ها به کیفیت و سطح توانمندی منابع انسانی مرتبط بوده و توانمندسازی منابع انسانی به عنوان یکی از ابزارهای استراتژیک کسب مزیت رقابتی مطرح است. هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه بین برنامه‌های مدیریت منابع انسانی استراتژیک و توانمندسازی کارکنان بود. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان بانک‌های دولتی و خصوصی سطح شهرستان مریوان به تعداد 277 نفر می‌باشد که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای، تعداد 148 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید. برای اندازه‌گیری متغیر برنامه­های مدیریت منابع انسانی استراتژیک از پرسشنامه چن و هانگ (2009) و برای سنجش متغیر توانمندسازی کارکنان از پرسشنامه اسپریتزر و میشرا (1995) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها وآزمون فرضیه‌های تحقیق، از آزمون همبستگی پیرسون، ضریب رگرسیون و آزمون تی گروه‌های مستقل استفاده گردید. یافته­های تحقیق نشان داد که میان برنامه‌های مدیریت منابع انسانی و توانمندسازی کارکنان رابطه مثبت و معنی‌داری وجود دارد (56/0=R ، 05/0> p). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که 31/0 از تغییرات توانمندسازی کارکنان از طریق برنامه‌های مدیریت منابع انسانی استراتژیک قابل پیش­بینی است و بیشترین سهم در این پیش‌بینی مربوط به بعد مشارکت بود (57/0 =β). نتایج این پژوهش اهمیت توجه به اثر ابعاد مدیریت منابع انسانی استراتژیک را بر توانمندسازی کارکنان نشان می‌دهد.